Aitzol Aristorena

1. Krisia heldu da, eta ezkerrak ez du alternatiba bateraturik mundu mailan, ezta Euskal Herrian ere. Ez al da ezkerrekoen porrota hori?
Txomin

Ezkerrak badu alternatiba bateratua mundu mailan; egia bada ere alternatiba horiek tokian tokiko garatzen ari diren mugimenduetan nabariagoak direla. Bestalde, Hego Ameriketan azken urteetan ematen ari diren mugimendu sozial eta gobernu politikak erakusten ari dira kapitalismo basatiari aurre egiten dion ezkerreko beste alternatiba bat posible dela, eta esan genezake aurrerantzean mundu mailako ezkerreko mugimenduak alternatiba argi bat bezala garatzeko aukera argiak dituela, are gehiago, momentu hauetan mundu mailan krisialdi ekonomikoa dagoela kontutan badugu.
Bestalde, benetako ezkerreko mugimendu eta politikek injustiziaren eta desberdintasun sozialen aurka eragiten duten neurrian, nere ustez, ezin litzateke sekula porrot bezala ulertu mundu mailako alternatiba bateraturik ez egotea. Beste gauza bat da aldaketak lortu ahal izateko, ezkerreko mugimenduen batasun faltak ez diola eraginkortasunari laguntzen.

2. Zer esango zenioke ELAko Ramon Irazuri?
sindikalista

ELAri esan beharrekoa sindikatuen harreman eremuari dagokion esparrua dela uste dut. Bestalde iritzi edo kritika sindikal bat gauzetzoko zer edo zerri buruzko galdera beharko nuke, eta premisa bete ezean nekez erantzun nezake. Bestalde,Ramon Irazuri esan beharrekoa, harreman pertsonalen eremuari dagokion gaia dela uste dut.

3. Zein dira zueK sindikatu bezela eskeintzen dituzuen irtenbideak? Ze erabaki hartu dituzue orain arte?
ane

Irtenbideak gaur egungo eredu ekonomiko eta sozialaren aldaketaren baitan kokatzen ditugu.
Azkeneko 15 urteetan ikaragarrizko aberastasun metaketa gauzatu da; baina, honek ez du balio izan aberastasunaren banaketan oinarrituta gizarte juxtuago bat eraikitzeko. Batzuk ikaragarri aberastu diren heinean, langileen eros ahalmenak bera egin du eta lan baldintzek ere ez dute hobera egin.
Agintariek hartutako neurri guztiak enpresarien eskubide eta kapital errenten mesedetan izan dira: langileen eskubideak murriztu dituzten erreformak,zergen beherapena, iruzur fiskala, diru laguntza publikoak.....
Beraz, irtenbidea Euskal Herrian sortzen den aberastasunaren banaketaren baitan dago.
Eta hain zuzen ere aberastasunaren banaketan parte hartu ahal izateko aldarrikatzen duguna erabakitzeko eskubidea da. Hain zuzen ere erebaki ekonomiko eta sozialetan parte hartzeko eskubidea.
Testuinguru horretan kokatu beharra daukagu lan harremanetarako euskal esparruaren aldeko aldarrikapena: gure lan harremanen arauketan parte hartu ahal izateko, aurrekontu eta politika fiskaleko erabakietan parte hartu ahal izateko, prestazio sozialak arautu ahal izateko......

4. Benetako larrialdi baten aurrean al gaude krisi kontu honekin? Enpresarioak aberatsagoak izaten jarraitzeko estrategiak bat al da?
miren

Badirudi EEBBtan sortutako finantza krisiaren ondorioz mundu mailako finantza eta ekonomian sortutako krisialdiaren ondorioak ez daudela garbi zein neurrikoak izango diren.
Ikustear dago beraz, krisialdi honek denboran zenbat iraungo duen eta zeintzuk izango diren bere benetako ondorioak.
Hala ere eraikuntzari lotutako sektoreetan krisia bete betean jotzen ari da eta egia da krisi egoera bizi dutela. Hau esaterakoan ezin badaiteke ere ahaztu sektore horretako enpresariek aurreko urte luzeetan ikaragarrizko irabaziak pilatu dituztela. Bitarte horretan langileen bizi eta lan baldintzek ez dute hobera egin eta orain, beraiek dira krisialdia bere bizkar hartzen ari direnak kaleratze eta lan eskubideen murrizketarekin.
Betalde, BBVAko presidenteak zioen bezala, krisi garaiak ere irabaziak handitzeko aukerak irekitzen dizkio kapitalari (espekulazioaren bitartez noski); eta beraz, irizpide horri jarraituz garbi dago krisia jasaten ari diren enpresa askok testuinguru hau baliatzen saituko direla lan baldintzetan atzera pausoak eman eta irabaziak handitzen jarraitzeko.

5. Noizko ELA eta LAB en arteko elkarlana? Kapitala hain batuta dagoenean, bi sindikatu abertzale hain urrun egoteak, nori egiten dio mesede? Esfortzu bat ez zenuteke egin behar???
MIREN

LABek argi du egungo eredu soziala eta ekonomikoa aldatu ahal izateko, langileriak lehen mailako protagonista bilakatu beharra daukala. Zentzu honetan LABek beharrezkotzat jotzen du langileria batuko lukeen klase aliantza bat eraikitzea, eta zentzu honetan arreta eta garrantzia berezia ematen diogu ELArekin izan beharreko elkar lanari.
Pentsatzen dugu bi sindikatuon irakurketek bat egiten duten eremu haietan elkar lana posible izan beharko lukeela eta, zentzu honetan, ELAk bere diskurtsoa praxira eramango balu seguru gaude elkar arteko lanaren fruituak lortuko genituela. Beraz, hortxe kokatzen dugu gakoa: borondatean eta praxian. Alegia, hitzetatik ekintzetara pasatzea.

6. Kaixo. Orain denok krisiarengatik ari zarete baina, noiz egon gara ba egoera onean? Nire soldatak behintzat ez du gehiegi antzeman garai on horien eraginik
Maite

Zalantzarik gabe esan daiteke, azken 15 urteetan eman den hazkunde fasea ez dela aprobetsatu aberastasuna era justu batean banatzeko.
Soldatei dagokienez, langileen eros ahalmenak bera egin duen heinean enpresarien irabaziak exponentzialki hazi dira.
Lan baldintzek ere atzera egin dute: prekarietatea, genero diskriminazioa, lan istripuak....
Serbitzu sozialen alorrean ere, pribatizazio politikaren ondorioz, eskeintzak zein kalitateak bera egin du.
Bazterketa sozialean eta pobreziaren mugan bizi direnak ahaztu gabe.
Beraz, esan genezake krisialdian dagoena eredu neoliberal bera dela. Batetik garbi dago mugarik gabeko hazkundeak ez duela inondik inora bermatzen gizarte justuago eta sozialago bat garatzea. Bestetik gobernu neoliberal ezberdinek banketxeekiko erakutsi duten interbentzionismo maila kontutan izanik, esan genezake mito neoliberalaren erorketaren aurrean gaudela.

7. Oindik eta geyo igokoa langabezi tasa Azpeitin?
Aimar

Tamalez hala uste dugu. Aurreikuspenen arabera egoerak ez du hobera egingo gutxienez 2010. urterarte. Eta kontutan izanik Espainia mailan sektore inmobiliarioaren burbuilak izandako leherketa, ikusi beharko da sektore honi lotutako enpresek ze bilakaera izango duten.
Azpeitian, altzari eta egurgintzan jarduten duen enpresa ugari dago eta sektore hauetan langabeziak duen bilakaeraz gain ikusi beharko da ere sektore honi lotutako metalgintzako azpi sektoretako enpresetan zer gertatzen den.

8. krisise zuen ustez nundik dator? zein da erantzulie?? lotsagarriye da bizi osuen bankuek langiliei dirue harrapatzen ibili ta gero, arazuek allea zaizkobenien gobernuen aldetik holako diru mordue jasotzie. ta enpresakin e berdin. egoera hau aldatzeko zer inber da???
baita

Krisia berez, EEBBtako banketxek sortutato zabor hipoteketatik eratorri da. Zabor hipoteka hauek merkatu finantzan inongo kontrolik gabe erabili dituzte aktibo moduan, espekulazio hutsari lotutako bitarteko bezala. Zorren ondorioz aktibo finantzierotan bihurtutako hipoteka hauek ordaintzeari utzi zaionean, merkatu finantzieroan sortutako joku espekulatiboa lehertu eta ikaragarrizko finantza krisia sortarazi dute.
Orain, egoera konpontzeko gobernuek finantza sisteman diru publikoa sartzea erabaki dute eta, zer esango dizut, ba lapurreta eta eskandalu bat dela.
Garbi dagoena da egungo agintari politikoek, multinazional, banketxe eta enpresarien interesak babesteko neurriak soilik hartzen dituztela; langileen aldekoa den bat bera ere hartu gabe.
Beraz, egoerari aurre egiteko modu bakarra dago. Langileak antolatzea, kalean eta lan zentroetan. Lan zentroetan lan postuen eta kalitatezko lanaren alde borrokatuz. Eta kalean, beste eredu sozial eta ekonomiko baten alde borrokatuz eta, aldi berean, aldaketa hau gauzatu ahal izateko aldaketa politikoaren beharra aldarrikatuz.

9. Horrelako egoera baten aurrean, sindikatuak benetan ba al duzue zerbait eraginkorra egiterik?
Alex

Sindikatutik gure hausnarketa eta proposamen zehatzak egiten ditugu; baina, proposamen horiek aurrera atera eta aldarrikapenak gauzatu ahal izateko langileen konpromisoa da garrantzitsuena. Sindikatuak azken finean, proiektu sozio politiko baten aldeko eskeintza egiten du; baina, helburuak gauzatzen joan ahal izateko jendartearen -langile klasea- mobilizaziorako konpromisoa da ezinbestekoa.

10. Sindikalgintzak aspaldian garai bateko indarra galdu duela ez zaizi iruditzen? Jendeak zuengan fedea galdua duela ez duzu uste?
NI

Neurri handi batean egia da diozuna, eta ez da harritzekoa, "demokrazia" geroztiko generazioek ezagututako sindikalgintza zein den kontutan izanik aipatzen duzun sentsazio hori zabaldurik egotea.
Guztiok ikusi izan dugu, zein izan den CCOO eta UGTren sindikalgintza eredua: gestiokoa eta itunena, beste fabore batzuen trukean noski.
Eta ELAgatik 1994. urte arte ere berdina esan daiteke. Gerora ere, egia da sindikatu honek beste diskurtso bat garatu duela; baina, praxian gauzatu ez dena.
Hala ere, ELAren ibilbide hori baldintzatu izana garrantzizkotzat jotzen dugu; batez ere, bere diskurtsoa marko autonomikoaren agorketan eta erabakitzeko eskubidearen inguruan kokatzera baldintzatu izanagatik.
Beraz, jendartean egon litekeen iritzi horren aurrean esan genezake LAB klase sindikatua dela eta gure eskeintza sindikala Euskal Herrian beste eredu sozial eta ekonomiko bat lortzeko helburuari loturik dagoela; agintari eta instituzioekiko loturak eta faboreak alde batera utziz. Beste sindikatu batzuekin alderatuz LAB ez da helburu baizik eta beste Euskal Herria bat lortzeko bitarteko. Eta bide horretan bat datozen duten guztiak dira ongi etorriak.

11. Lehenik eta behin zorionak, krisiye gora ta behera dabilen garai hauetan ta bankuek diru jasotzie bakarrik egiten debenien, hau errotik aldau nahi deula esateko mobilizaziyuek deitu dituzuelako. Baino nik ordu extran ingurun galdeu nahi diat. Zenbat ordu extra sartzen die Azpeitin? Zenbat lanpostu sortuko lieke ordu extrak debekaute? Zergatik mantentzen die? Ez dek erreza izengo zehatz esatie baino nazkaute natxiok egunin 9 ordutik gora sartzie norma bezela hartuta daon nere tallerakin. Eskerrik asko
Jon Larrañaga

Egia esan ezinezkoa da jakitea Azpeitiako lantegietan sartzen diren ordu extren kopurua. Baina esan genezake lan zentru askotan sistematikoki ematen den errealitatea dela.
Nahiz eta ordu extrak legezkoak ez izan esan genezake, ordu extren inguruan arazo ikaragarria dagoela ze, errealitate hori, oso hedatuta dago.
LABek garbi dauka aparteko orduen aurka dagoela. Ez soilik lana eta aberastasuna banatzeko bitartekoa delako; baizik eta langileen bizi baldintza duinen aurka doan errealitatea delako; bai lana eta familia bateratzeko orduan, bai lan istripu eta gaixotasunak eragozteko orduan.
Garbi dagoena da, aparteko orduak ez direla ematen enpresariak langileei mesede egiteko baizik eta beraien poltsikoak are eta gehiago betetzeko.
Zentzu honetan langile askori gonbidatuko genioke aparteko orduen inguruan hausnartzera eta, baita, errealitate horrek suposatzen duena bizi kalitateaz hitzegiteko orduan.

---