Iruñean izan nintzen larunbatean. Frontoian. Ondoan, gizonezko bat nuen, Urrozkoa (Nafarroa), eta, horrelakoetan sarri gertatzen den moduan, azkenean partida komentatzen hasi zitzaidan. Hori akatsa egin duena Ruizek A ze burukoa hartu duen Aimarrek . Eta ni, buruarekin bai, bai, bai. Eta horrela ari ginela, nongoa nintzen galdetu zidan. Eta nik Azpeitikoa nintzela erantzun. Joño, kojo, faxista eta espainol horren herrikoa orduan eh?
Amorru puntuarekin esan zuen eta ni aho zabalik. Hiru segundotan herriko politikoak errepasatzen hasi nintzen eta, ejem, kojorik behintzat ez nuen aurkitu. Ezin asmatu zeinengatik ari zen. Eta berak antzeman egin zidan nonbait, berehala bota baitzidan: San Inazio kabroi hartaz ari naiz! Guk ere jarria diogu hemen estatua bat, baina
Ahhhhhh!
Sarri entzun ditut santuak santutik gutxi zuenaren esamesak, baina ezer zehatzik ez. Eta Urrozko gizon hark esandakoa entzun ostean informazio bila ibili naiz. Baina elizarekin egin dugu topo. Interneten-eta, Jesusen konpainia fundatu eta dezu armatu Besterik ez. Hoixe, Inazio gure patroi handia.
Eskerrak, halare, kontrahistoriadoreak ere badiren. Jose Luis Urrutia idazleari egindako elkarrizketa bat topatu dut azkenean eta ttak-ttak hortxe. Inaziok zituen biziok.
Loiolako Inazio gaztea harroa, indarkeriazalea eta gonazalea izan omen zen gaztaroan. Sasiko alaba bat ere ba omen zuen, gainera. Hala dio Urrutiak: Maria Loiola izeneko neska bat bazen, Maria Villarealen alaba. Naxeran bizi zen (Errioxa), eta Iñigo inguru hartan bizi zen garaian sortu zen neska hura. Neska hori Inazioren alaba zela nola edo hala ziurtatzen duen agiri bat ere ba omen dago.
Kartzelan ere egon omen zen. Gaztelan bizi zen garaian, Inazio gazteak Azpeitiko karnabaletara etortzeko ohitura omen zeukan. 1515eko karnabaletan, 20 bat urte zeuzkala, gizon bat zauritu edo hil egin omen zuen gona kontuengatik. Kartzelara sartu omen zuten gure patroi handia, nahiz eta gero laster atera, bere familiari esker.
Eta Gaztelaren aldekoa zen Inazio, espainola. Jende askok uste du euskaldunen gidaria izan zela, baina Nafarren kontra ibili zen, eta Gaztelaren alde. Ahh, horregatik zuen halako amorrua frontoiko gizonak! Iruñearen setioa gertatu zenean, zauritu zuten arte, Nafarroako Erresuma berreskuratu nahian zebiltzan nafarrak hiltzen aritu omen zen.
Ba hori, santuak santutik gutxi eta Inaziok gustuko zituela biziok. Inazio gure handia
P.d.: Norbaiti interesatzen bazaio, Jose Luis Urrutiaren liburua Ignacio. Los años de la espada da.