Milaka pieza

Erabiltzailearen aurpegia Iosu Badiola 2006ko mar. 14a, 09:03

Denbora luzez pentsatzen egon arren, badaude ulertzea asko kostatzen zaizkidan zenbait gauza.

 

.- Asteburuetan eta festetan jendeak edaten duen guztiarekin nolatan ez diren askoz kotxe istripu gehiago izaten. Hortan, gainera, gazteak hain gazte ez garenok baino gehiago barneratuta dute kultura hau: taldeko batek, normalean txofer egin behar duenak, alkoholik ez du edaten parrandan zehar. Edota denek edan badute kotxean lo egin eta hurrengo goizean abiatzen dira etxeruntz. Eredugarria. (Ez naiz edateari buruzko ausnarketan sartuko).

Zaharragoak aldiz, akaso tabernatik tabernarako ibilbiderik egin ez arren, jatordu ostean kopa bat, gero beste bat, beste… eta bete-bete daudela ere sagardotegitik, jatetxetik, soziedadetik irten, kotxea hartu eta etxeruntz edo beste nonbaiteruntz lasai joaten dira. “Kopatxo bat ere ezin ote diogu ba geure buruari opa?” aldarrikatuz.

 

.- Beste kontu batera pasatuz, nola demontre agoantatzen dute zenbait mutilek manga motzetan, baina batik bat neska mordo batek gerri buelta bistan eramanez (batzuk ia ipurditik titietaraino) kalean termometroak ia zeropeko tenperatura ematen dutenean? Txilborreko piercing hoiek ez det uste bero haundirik emango dietenik, ezta tatuajeek ere. Neri barruko kamixetak gantzontziloetatik irten orduko gorputz osoko hotzikara sartzen zait behintzat. Eta ez naiz hozbera hoietakoa. Kaleak bustiak badaude berriz, lehengoaz gain belaunetaraino praka barrenak (edo erdiak) blai eginda. Arrantzuan ote dabiltza ia zeinek “pikatuko”?

 

.- Herenegun pizza ear bat egin nuen. Oinarria erosi eta beste dena neuk jarri nion. Hura itxura eta usaina zituena! Labetik ateratzen hasi nintzen plater bat pizza azpira sartu nahian eta hala, platerean ateratzekotan. Eskuarekin ordea labe hertz bat ukitu nuen, erre nintzen, platera askatu eta lurrera erori zitzaidan. Plateraren definizio berri bat bururatu zitzaidan: milaka piezaz osaturiko zera bat. Hura zen sukalde aldea! Dena pusketa txuri txiki-txikiz beteta. Hainbeste atera zitezkenik ere…Pizza berriz oso osorik labean. “Oiñ enauk ba hau dana jasotzen hasiko. Lenengo afaldu eta gero jasokoiat. Enauk jasotzen agobiauko eta gero pizza dana hoztuta jan”. Ta halaxe, erretzarekin neu pasatzeko lain hutsune egin, eta bapo afaldu nuen. Gozatuz. Gero erretza, aspiradorea…Okerrena gaur beste katilu bat erori zaidala eta beste hainbeste piezatan zatitu dela. Berriro ere erretza, aspiradorea…Nire hau ere bolara aldrebesa izango da.

 

.- Zetorrena ikusita Udalak oraindik nolatan ez duen zinema aretorik egokitu. Lotsagarria.

 

.- Espaloi gainetan oinezkoei enbarazu egiten, eta ume kotxeei eta silla de ruedasei berriz zer esanik ez, egoten diren kotxe piloari multarik ez jartzea.

 

.- Internet eta inoiz baino mugikor eta gehiago dagoen garai hontan gero eta  inkomunikazio gehiago egotea

 

.-  Zenbat ume ta gazte batere ilusiorik gabe bizi diren, ilunpean, psikologoengana bueltaka, alaitasunez, bizipozez gainezka egon besterik ez da

 

.-