IK4-Tekniker ikerkuntza zentroan egiten du lan Asier Cuevasek (Eibar, Gipuzkoa, 1973), Eibarren, Azitaingo industriagunean. Bazkalorduko tartean egin dio kasu BERRIAri. Industri Maisu ikasketak egin zituen Eibarko Armagintza Eskolan, eta urteak daramatza bertan lanean. Zortzi ordu egiten ditu plano artean, eta han dauden makina bat baino gehiago eraikitzen parte hartu du. Asteburu honetan, 50 kilometroko Espainiako txapeldun izan da.
Atzera egin duzu, eta ez zara aurten erretiratuko. Zer pasatu da?
Iaz uztea zen nire asmoa, 100 kilometroko Munduko Txapelketan. Adinean gora noa, eta uzteko une egokia iruditu zitzaidan, sasoiko nengoelako. Baina lasterketa hasi eta berehala, hautsi egin nintzen, eta ez nuen horrela utzi nahi. Ondo nengoela ikusita, eta etxekoek ere animatu nindutenez, 100 kilometroko beste proba bat eginez utzi nahi nuen, eta 2017ko Europako Txapelketara arte luzatzea erabaki nuen. Azkenean, baina, ez da jokatu, eta, ondorioz, 2018ko Munduko Txapelketara arte luzatuko dut ibilbidea.
Etxekoek zer esan dizute?
Ez ziren harritu, nire emazteak ez du sinesten hurrengo urtean pistoia jaitsiko dudanik. Argi dut atletismoa ez dudala erabat utziko, inoiz. Gustuko dut, behar dut, eta nire seme alabak kirol munduan sar daitezen ona iruditzen zait. Baina argi dut 2018an erritmoa jaitsiko dudala, hau zaletasun bat da, eta eromena da goiz eta arratsalde entrenatzea.
100 kilometrotako Europako txapeldun eta munduko txapeldunorde izan zara. Gauza bakarra falta zaizu.
Munduko txapeldun, hori da luzera honetan lor daitekeen saririk handiena, ez baita olinpiar proba. Sartuta dudan arantzatxoa da, baina badakit gaizki ere irten daitekeela. Curriculum ona dut, jende gutxik duena.
Jarraitu elkarrizketa irakurtzen Berria.eus atarian.